Een heldere dinsdag in November.

Nog ’n oud en wat kleine verse nieuwtjes uit het atelier. En wat er nog meer aan kunstenaars activiteiten is te melden.

Om te beginnen nog het ouwe nieuwtje als gevolg van de beurs in Rotterdam: tv carrière gemist!   Het telefoontje van ene Vincent namens RTL 4, met zijn aantrekkelijke aanbieding: voor ietsje minder dan € 3000.- een optreden in een woonprogramma op zaterdag. Zendtijd te koop. Maar wat moet mijn werk in zo’n programma? En wie kijkt daar nou naar? Zonde van de euro’s.

Eindelijk kwam het er van om me aan te melden bij de Saatchi Web Gallery. Gelukt. Het kost me een hoop tijd, maar de site is geweldig goed opgezet. Er staan alvast een stuk of zes werken wereldwijd te koop. De rest doe ik later. Want, mijn bestaande foto’s bleken weer eens halfbakken. Maar ik heb nu een fotograaf-kabouter! Met de onontbeerlijke goeie spullen! Kijk, deze profi lamp staat naast nog zo een alvast klaar in het atelier. De eerste proef blijkt geslaagd. Zelfs door het glas heen gekiekt, de werken hoeven dus niet te worden uit- en terug ingelijst. Geen puntjes-, vliegjes-, stofjes-stress.

Het BK krantje publiceert allerlei oproepen aan kunstenaars en aan een paar heb ik gehoor gegeven. Om te beginnen werkjes opgestuurd naar een beurs voor kleingrafiek in Sint Niklaas in België.  Ik weet niet of mijn lino’s daar enthousiast worden ontvangen, het moest wel erg klein zijn: max 13 x 13 cm.

Vandaag een enveloppe weggestuurd naar Burgh Haamstede in Zeeland voor deelname aan de KunstSchouw. Er wordt om groot werk gevraagd. Daarvoor heb ik foto’s laten afdrukken van de grote viltwerken plus het formulier ingevuld, afwachten, dan hopelijk bingo en mag ik € 75 betalen aan deelnamekosten. Bovendien is het de bedoeling om daar zelf zoveel mogelijk aanwezig te zijn gedurende een dag of tien. Veel mensen zijn verbaasd dat het er voor kunstenaars zo onvoordelig zo aan toe gaat.

Ten derde heb ik een verzoek ingestuurd naar een Artist-Residence met toelage (!) in Zuid Frankrijk. Ik maak echt heel weinig kans, maar niet geschoten is altijd mis. En ook dat was een klus die me ’n paar dagen heeft gekost. Teksten opstellen, nadenken over mijn voorstel, wat wel, wat niet, welke foto’s.

En zo is het dagelijks leven van deze kunstenaar. Kaarsjes opsteken, duimen, het is allemaal welkom!

Begin maart.

De eerste dagen van maart was er warempel weer volop gelegenheid om in het atelier te zijn. De onderbrekingen komen meestal van het werk als museumgids. Een bezoekster maakte dit kiekje van me bij “Untitled“, een werk uit 1972 van Dan Flavin.  De zaalverlichting hoeft daar niet meer te branden. Om de een of andere reden zijn op de foto sommige lampen geel uitgevallen, in werkelijkheid zijn ze allemaal wit en licht. En let op dat typische gidsengebaar!

Er waren een paar randjes af te werken, intussen eindelijk klaar en was ik een dagje bezig om de 5 panelen op te hangen.

Hier is het weer compleet, en aan de muur. Ze passen mooi aan elkaar! Een heel gepuzzel met potloodje, waterpas en rolmaat. Kruk op kruk af. Maar het hangt!

En toen hingen ze scheef met zijn allen. Gelukkig is dat op de foto niet te zien. ” On Archeology” 150 x 170 cm.

Dan nog dit werkje dat ik maakte naar aanleiding van een bezoek aan de Biënnale van Venetië in 2013. Het lag een hele tijd in een la te wachten op verwerking. Gemarouffleerd (= papier op doek aangebracht), ingelijst en gevernist. Formaat pakweg 33 x 43 cm. De titel is… ehm… ehm… “Toeristen in Venetië” ? Of “Arsenale” ?

En tenslotte zijn er bij de laatste serie leporello’s teksten gekomen. Natuurlijk heb ik er eerst eentje uitgeprobeerd op ’n halfbakken misdruk. Dit is het geworden.

Augustus 2014. ” We reden door België, door Noord Frankrijk, door Zuid Frankrijk, de Pyreneeën over en toen waren we in Spanje. Na de hoge bergen eerst nog omlaag door een lange rivierkloof en een tijd groene heuvels.  Verder. Toen pas zag ik voor het eerst de weidse droge vlakte van Noord Spanje. Bruine aarde. Kijk, ginderwijd een oude burcht op een kale heuvel. Ha, de middeleeuwen zijn er nog! 

Over de snelweg reden we maar door en door en door, de hele dag. Tot daar ergens een saai plaatsje kwam waar we ons eindelijke tussen de echte Spanjaarden konden begeven. Die wonen daar in dat landschap! In een plaats waar hammen worden gerookt en die in Spanje grootscheeps worden uitgedeeld met Kerst.  Zo’n ham doet dienst aan de familietafel totdat ie eindelijk op is.  En uit het raam van de hotelkamer zag ik links de ingang van een stierenvechtersarena. Gammele poort en zinken golfplaten zijwanden. Het was warm. Zoek schaduw! En wijn. Alle leeftijden zitten op pleintjes en op stoepjes. Ook opa’s en oma’s.

De volgende dag weer verder door dat droge roodbruine land. Zuidwaarts daar door een ruige bergrug richting kust. Verder. Opeens is er meer bewoonde wereld, dorpen waar de hoofdweg brutaal dwars doorheen loopt. 

Weer een afslag en is de kortste weg door ’t groen. We volgen een rivier. Verder, verder. Verdomd! Een kerncentrale! Wat doet die hier? En hoe ver is het eigenlijk nog? Toen nog het allerlaatste slingerweggetje met haarspeldbochten. Door velden en langs onverwachte herbergen zag ik oude stadjes, mutskes op bolle heuvels. We slingerden heen en weer, klimmend en dalend door boomgaarden. Olijfbomen! De rijen voegen in en uit waar het ’t kan, mee met de vorm van het landschap. Kronkelige oude houtvormen, gesnoeid, afgezaagd en weer uitgeschoten. Hoe oud zullen ze wel niet zijn. De grond is kaal, aangeharkt, geen sprankje, geen sprietje gras, tot de oogst van de Olea Europaea. 

 

 

Januari 2016

De helft van januari is alweer voorbij en het werd tijd voor wat kleine nieuwtjes. Om te beginnen heb ik weer een aantal leporello’s gemaakt omdat de voorraad op raakte. “Op is op” telt ook, maar ik had nou eenmaal een hele stapel afdrukken klaar liggen. Aan de huiskamertafel gewerkt, dat is gezelliger, warmer en beter voor het precisiewerk. Eerst héél voorzichtig de afdruk langs de rand uitscheuren, met een penseel de Arabische gom op een strook smeren en dan op de goeie plek neerleggen. Pfffft. Dat gebeurde in de nadagen van Kerst en nieuwjaar.  Zes exemplaren zijn er tot stand gekomen, twee lange met 11 pagina’s, twee korte van 5 en twee tussenmaten met 7 plaatjes.

Intussen zitten ze alweer gesigneerd in de dozen en die zijn weer voorzien van etiketten. Met een nieuwe titel want dat was nodig.  “Wegens succes geprolongeerd” staat er nu, plus de nieuwe datering: januari 2016.

En dan nog een zwart-wit kiekje van drie lange series. De kleuren van de foto werden heel raar gelig, dus dan maar liever zo. Fotograferen van kunst is een vak apart.

De ateliertafel is weer ietwat opgeruimd. Hij is nooit helemaal leeg, behalve bij de Atelierroute en dat is maar eens per twee jaar met Pinksteren. Nu was het nodig om het gele werk met als werktitel “On Archeology” in zijn geheel neer te leggen. De afwerking moet verder en bestaat o.a. uit het aanbrengen van dikteverschillen. Verder zit er nog een randje los, hier en daar is er nog wat te schilderen, de zijranden donker maken en dan moet het vijfluik klaar zijn. Als Christ in zijn timmerwerkplaats de verdikkingen heeft gefabriekt kan het weer verder. Met dikke sokken, trui en warm vest zal dat moeten gebeuren want het is buiten eindelijk gaan vriezen.