Halverwege november. Eindelijk weer eens een paar hele dagen in het atelier!
Om te beginnen de tussenstand van het werk dat voorlopig nog “On Archaeology” als titel heeft. Aan gewerkt in april, bij Draw International en sindsdien heeft het liggen rijpen. Met als resultaat dat ik het grote stuk papier in 5 stukken heb gesneden en die ieder op een opgespannen doek heb vastgezet. Het mes erin zetten was een spannend moment. Ik heb het dus eerst nog een dag of wat uitgesteld. Bovendien heb ik me vorige week nog grote zorgen gemaakt of het papier zonder bobbels, bergen en dalen vastgezet kon worden. Pffft. Is voor elkaar gekomen. Ze zijn weg, die bobbels. Er moet nog van alles aan gebeuren. Het rechter bovenstuk zit nog los, de randen afwerken, hoogte/dikteverschil maken en wat het oog verder nog wil aanpassen.
Het werk is 150 cm breed en 180 hoog geworden. Later meer hierover en ik beloof plechtig om niet meer zo lang te wachten met nieuwe berichten.
Vandaag valt er nog meer aan recent resultaat te tonen. De olijfbomen zijn in een tweede druk gekomen. Dat was nodig want ik ga werk inzenden voor een Linolschnitt Wettbewerb, ergens in Duitsland. Dat wil zeggen foto’s insturen voor de eerste selectieronde en niet geschoten is altijd mis. De laatste lange leporello in zo’n luxe vierkante doos stuur ik in, een vierkant doek van 50 x 50 cm en dit:
Van dichtbij is het motief van het papier beter te zien. Speciaal op pad gegaan om geschikt behang te vinden. Het zijn net olijftakjes, de ondergrond zo licht mogelijk, dus deze werd het. Voorlopig althans. Het is nog niet af maar ik weet nog niet wat er aan ontbreekt. Wel de titel: “Olea Europaea”
En nog wat oud nieuws. De schade moet worden ingehaald.
Op 9 en 10 oktober was er een tentoonstelling van Kunstlicht’99 (de kunstenaarsvereniging) in het centrum van Boxtel . Op uitnodiging van Transition Town Boxtel, hebben een aantal kunstenaars hun zorg om het klimaat en de vervuiling van de wereld getoond in kunstwerken. Deze bijdrage was van mij, een werk van een paar jaar geleden : De Club van Rome. Hier stopt het even want de foto krijg ik niet gesleept, geëxporteerd noch verplaats. De wonderen der techniek.
En toen vond ik toch nog het goeie plaatje. “De Club van Rome”, de houten koffer van een ruimtereiziger.
Ook waren er mijn ruimte-stenen, aardscheerders, planetoïden,.. zeg het maar, opgehangen aan het plafond. Daar moet ik nog ‘ns wat handigs op verzinnen. Geen foto van.
Verder ben ik eind oktober een kort weekje naar de Biënnale van Venetië geweest. Heel veel inspirerende dingen gezien en ergens in de stad deze grappige 17e eeuwse tekening van een dikke zangeres. Tot zover.