Een rustige week als museumgids en daarna alweer een! Ha, dat komt het atelier ten goede. Waar was ik ook alweer gebleven? En wat moest ik hier nog melden maar waar het alsmaar niet van kwam?
Ein-de-lijk kwam de tekening waarmee ik in Caylus april 2015 was begonnen op tafel: Cambrium. De titel slaat op een creatieve periode in de schepping. Allerlei kleine beesten ontwikkelden toen hun verschillende constructies, aanval- en verdedigingshulpmiddelen. Tanden, klauwen, schilden, knoken, poten, van alles om te vreten en voorkomen dat je gevroten wordt. Het kon zo gek niet zijn of het was er of het is er, ik kan dus van alles verzinnen.
Na een week is het aanzicht alweer veranderd, die foto komt later. Tegen de muur van het atelier staat een opgespannen doek klaar, daar moet ie op worden aangebracht. Inlijsten is geen optie, het werk is veel te groot: 120 x 150 cm , bovendien kostbaar en niet te tillen. Intussen weet ik de goeie lijm, maar dat moet nog even wachten.
Het zijn mini-collages en ik gebruik er heel dun bedrukt papier voor, onder andere met tekst. Dat papier verzamel ik in de mooie-papiertjes-la. Het levert verassingen op: het woord LAB (deel van labyrint) past wel in het verhaal, dus werd dat afgescheurde stukje papier een helft van twee beestjes. Paarsgewijs leven is ook een manier, dus ook dat kan erbij.
Komend weekend houdt de kunstenaarsverenging weer KunstKadoo, ja foute spelling, maar is zo gebleven. Daarvoor moet ik vooral klein werk inzetten, dus er staat alweer een tas klaar met kistjes en leporello’s en die twee olijfboomgaarden.
De aanvang is op vrijdag om 5 uur en is meteen het moment waarop de prijswinnaars van onze kleurwedstrijd worden beloond. Ik mag de prijzen uitreiken. O ja! bijna vergeten! Mijn klimaat-kleurplaat werd gebruikt door de winnares van de eerste prijs, Hier dus de kleurplaat, om gratis af te drukken en naar hartelust in te kleuren of schilderen.
Wat ik verder nog zeggen wou. Over de nadagen van de beurs in Rotterdam. Ik kreeg tijdens de beurs bezoek van een vrouw met twee jonge dames in haar kielzog. Ze bleek een tijdschrift te vertegenwoordigen en had mij gekozen als kandidaat voor een artikel. Aardig gesprek gevoerd en ze vertrok weer met achterlating van de naam van het tijdschrift en contactgegevens. Een dag later kwam het ervan om het eens te bekijken. Het bleek een Amerikaans internet magazine te zijn. Met een deel over kunst en cultuur. Het meest in het oog springend en moeilijk te omzeilen waren echter allerlei berichten over de aanstaande verkiezingen, voornamelijk oninteressante roddelpraatjes over de twee kandidaten en over glamour designproducten. Wat moet mijn werk daartussen? Nog een dagje laten bezinken en toen besloten dat een dooie mus was. Ook nooit meer enig bericht van die mevrouw gehad. Merkwaardig.
En heb ik serieus gezocht naar een mogelijkheid om die beloofde expositie in NY voor elkaar te krijgen, dat wil zeggen de kosten die daarmee gemoeid zijn. Ik heb nog geen enkele subsidiebron kunnen vinden, dus dat plan blijft voorlopig op de plank liggen. Er liggen nog wat andere ijzertjes in het vuur.
Zo is het wel weer even genoeg verteld en getoond!
Atelier46's Blog 