De laatste dag van 2015.

In November had ik al een aantal extra losse afdrukken gefabriceerd en geschikt gemaakt als wenskaart. Vlak voor 19 en 20 december waren ze klaar voor “Kunstkadoo” een verkooptentoonstelling in Le Garage, het honk van de kunstenaarsvereniging. En bovendien was het een hele knutselpartij om ze fatsoenlijk te verpakken. En jawel, met succes, een paar exemplaren gingen over de toonbank, alsmede “Binnentuin” een kleine zeefdruk. Dat is dus mooi!

Zo zag mijn miniwinkel er uit. Op het witte blok ligt plat dan nog “Binnentuin”, tegen de grijze wand.

En dit geeft een indruk van de ruimte met collega’s en hoe mijn buurvrouw Nantsje ter plekke zeefdrukken maakte.

Een paar dagen daarvoor is mijn definitieve inzending op de post gegaan. Met formulieren en 3 foto’s, waarvan dit het laatste plaatje werd:

Het gaat spannend worden want zeer waarschijnlijk is mijn inzending te laat. In mijn hoofd en in de BK krant was 4 januari de deadline, maar het bleek op het allerlaatst 4 december te moeten zijn! Hoe kon het gebeuren?  Nu maar duimen en kaarsjes opsteken dat er in Bettheim compassie is, maar dat ligt absoluut niet voor de hand. Of,  mag ik dan bitte asjeblieft nog wel met de tentoonstelling nog meedoen? Asjeblieft?  Hoogst waarschijnlijk zal de enveloppe per kerende post terugkomen.

Sja, het leven van een verstrooide kunstenaar……

Op naar 2016. Dan maar.

December.

Sjonge jonge jonge, wat een avontuur zo’n Wettbewerb.  Het werk was helemaal picobello klaar toen ik me bedacht dat het toch helemaal anders moest. Het is te… te braaf, past niet bij de rest van mijn werk, te ingesloten, ehm, ehm… er klopte iets niet aan.  Maar hoe dan wel? Nog helemaal geen idee van… Wakker heb ik er niet van gelegen, maar onrust gaf het wel. De planning liep in de soep want de Sint kwam er tussen, het museum vraagt ook weer eens om een rondleiding, dus hoe krijg ik ’t allemaal op tijd weg?  Ingevulde formulieren en de 3 foto’s van de inzending wil ik graag voor de kerst op de brievenbus hebben gedaan. Begin januari moet het binnen zijn en al die feestdagen werkt de post maar half. En zo wordt een mens un peu nerveu.  Dit wordt het, deze foto gaat met twee andere in de enveloppe.

Met stoel erbij krijg je een beter zicht op het geheel. En dan hieronder de vorige verschijningsvorm van het kunstwerk. Effe schrikken niewaar? De randen heb ik er eerst afgesneden, toen ging de schaar in de overgebleven brede strook. De randen komen weer terug, in een andere vorm. Want ze zijn te leuk om in de prullenbak te dumpen. Dat heeft voorlopig geen haast.

 Wordt vervolgd.

En voor dat de pleuris uitbrak was ik ook nog bezig met het gele werk. Een van de twee kleine panelen wordt ruimtelijk. De afgebeelde vormen krijgen hoogte met  papier maché.  Dat is nog even blijven liggen. Ook dat wordt vervolgd.

Op 19 en 20 december is het Kunstkadoo met de kunstenaarsvereniging. In “Le Garage”, het nieuwe honk aan de Prins Hendrikstraat, tegenover AH. Werk aan de winkel want een kunstenaar moet af en toe proberen iets te verkopen.